Ծառի կոճղը
Ճանապարհին կար մի չորացած կոճղ: Գիշերը նրա մոտով անցավ մի գող և վախեցավ, մտածեց, թե ինչ կարող է դա լինել, և մտածեց, որ իրեն սպասում է ոստիկանությունը: Հետո եկավ սիրահարված մի տղա, նրա սիրտը լցվեց ուրախությամբ, կոճղին ընդունեց իր սիրածի փոխարեն: Երեխան, հեքիաթներից վախեցած, տեսնելով յուրաքանչյուր ծառ, վախեցավ և արցունքով լցրեց աչքերը: Նրան թվաց, թե դա ուրվական էր:
Բայց բոլոր դեպքերում ծառը ընդամենը ծառ էր:
Մենք տեսնում ենք աշխարհը այնպես, ինչպես ինքներս ենք:
Աղբյուրը `https://pritchi.ru/id_286
Բարձր վարպետություն
Մեկ օր եվրոպացի ուսանողը եկավ չինական մարտարվեստի ծեր ուսուցչի մոտ և հարցրեց.
-Ուսուցիչ,ես բռնցքամարտում և ֆրանսիական ըմբշամարտում իմ երկրի չեմպիոնն եմ, ուրիշ ինչ կարող եք սովորեցնել ինձ:
Ծեր վարպետը որոշ ժամանակ լռեց և ժպտալով ասաց.
- Պատկերացրեք, որ դուք զբոսնում եք քաղաքում և պատահաբար շփոթում եք փողոցը, որտեղ մի քանի կողոպտիչներ սպասում են ձեզ, որ կողոպտեն և կոտրեն ձեր կողոսկորները: Ահա ինչ ես կսովորեցնեմ
ձեզ՝ չզբոսնել այդպիսի փողոցներով:
Источник: https://pritchi.ru/id_1299
Ոսկին և թշնամիները
Մի իշխան իմաստունից մի խորհուրդ հարցրեց.
- Ես քեզ մի հարց կտամ, դու պատասխանիր առանց որևէ բան թաքցնելու, - ասում է իմաստունը:
- Ինչ եք սիրում ավելի շատ՝ ոսկի, թե ձեր թշնամիներին:
-Ոսկի-պատասխանեց Իշխանը:
- Ուրեմն ինչու, ինչու եք ամենից շատ սիրում ոսկի, թողնում եք այստեղ և հեռանում, և այն, ինչ դուք չեք սիրում, այսինքն՝ ձեր թշնամիներին վերցնում եք ձե՞զ հետ:
Շահը հուզվեց և ասաց.
- Դուք ինձ այնպիսի բարի խորհուրդ տվեցիք, որ այնտեղ հավաքված էին բոլոր խորհուրդները :
Источник: https://pritchi.ru/id_38802569
Երեք իմաստուները ամենավատի մասին
Կիրսոյի ներկայությամբ հավաքեցին երեք իմաստուններ՝ հռոմեական փիլիսոփան, հնդիկ իմաստունը եւ Բուզուրժմեհր: Զրույցը տեղի է ունեցել այն բանի շուրջ, թե ինչն է ավելի վատ, քան աշխարհում ցանկացած բան:
Հռոմեացին ասաց.
- Ծերությունը և անբավարարությունը՝ անտեղյակության և աղքատության հետ միասին:
Հնդկացին ասաց.
- Ուրախ մարմնով հոգու տխրությունը:
Բուզուրժմեհրը խոսեց.
- Մահվան մոտենալը և գործելու անկարողությունը:
Բոլորը համաձայնեցին Բուզուրժմեհրայի խոսքերի հետ:
Источник: https://pritchi.ru/id_47476154
Հեղինակ
Մի բուդդայական վարպետ գեղեցիկ տեքստ էր կարդում ուսանողների համար, տեքստը շատ դուր
եկավ բոլորին: Աշակերտները անմիջապես հարցրեցին.
-Ով է գրել այն
-Եթե ես ասեմ,որ Բուդդան է, դուք ամեն օր առավոտյան ծաղկեպսակ կդնեք և կխոնարվեք նրա առաջ:Եթե ես ասեմ, որ այս տեքստը պատրիարքի կողմից է գրվել, դուք մեծ հարգանք կզգաք նրա հանդեպ, բայց այլևս չեք խոնարհվի նրա առջև Բուդդայի տեքստից հետո: Եթե ես ասեմ, որ հեղինակը եկեղեցական էր, դուք, հավանաբար, շփոթված կլինեք:Իսկ եթե իմանաք,որ մեր խոհարարն է գրել տեքստը՝ պարզապես ծիծաղելու եք, - պատասխանեց ուսուցիչը:
Источник: https://pritchi.ru/id_1447
Շարլ Լամբի նախապաշարմունքները
Մի անգամ հայտնի ակնարկագետ Շարլ Լամբը եկավ ընկերոջը մոտ և ասաց.
-Մի գուցե քեզ ծանոթացնեմ
մի մարդու հե՞տ:
-Շնորհակալություն, պետք չէ-պատասխանեց
Լամբը,-նա ինձ դուր չի գալիս:
-Բայց դու նրան ընդհանրապես չես ճանաչում:
-Այդ իսկ պատճառով էլ նա ինձ դուր չի գալիս: Ես չգիտեմ՝ ինչն է ինձ դուր գալիս, երբ
հարցը վերաբերվում է մարդկանց:
-Դու ուզում ես ասել,որ քեզ դուր է գալիս միայն այն, ինչը դու գիտե՞ս,-եզրակացրեց Շարլը:
Աղբյուր՝ https://pritchi.ru/id_94661827
Մենք տեսնում ենք աշխարհը այնպես, ինչպես ինքներս ենք:
- Պատկերացրեք, որ դուք զբոսնում եք քաղաքում և պատահաբար շփոթում եք փողոցը, որտեղ մի քանի կողոպտիչներ սպասում են ձեզ, որ կողոպտեն և կոտրեն ձեր կողոսկորները: Ահա ինչ ես կսովորեցնեմ ձեզ՝ չզբոսնել այդպիսի փողոցներով:
Ոսկին և թշնամիները
- Ծերությունը և անբավարարությունը՝ անտեղյակության և աղքատության հետ միասին:
- Ուրախ մարմնով հոգու տխրությունը:
- Մահվան մոտենալը և գործելու անկարողությունը:
Բոլորը համաձայնեցին Բուզուրժմեհրայի խոսքերի հետ:
-Ով է գրել այն
Շարլ Լամբի նախապաշարմունքները
Կյանքի համը
Մի մարդ անպայման ուզում էր աշակերտ դառնալ իսկական վարպետի մոտ և որոշեց ստուգել` արդյոք իր ընտրությունը ճիշտ է կատարել: Նա հարցրեց վարպետին.
- Կարող եք ինձ բացատրել, -թե որն է կյանքի նպատակը:
-Ոչ,
չեմ կարող,-հետևեց պատասխանը:
-Գոնե ասեք, թե որն է իմաստը:
-Չեմ
կարող:
-
Իսկ կարող եք ասել, թե ինչ բան է բնության մահը և կյանքը մահից
հետո:
-Չեմ
կարող:
Հիասթափված
այցելուն հեռացավ: Աշակերտները
շփոթված էին, ինչպես կարող էր իրենց Վարպետը այդպիսի
անհարմար վիճակում հայտնվել: Վարպետը հանգստացրեց նրանց՝ ասելով.
-Ինչ օգուտ, որ գիտես, թե որն է նպատակը և իմաստը կյանքի, եթե դու երբեք չես զգացել դրա համը, ավելի լավ է տորթ ուտել, քան խոսել դրա մասին:
Աղբյուր՝ http://pritchi.ru/id_1989
-Ինչ օգուտ, որ գիտես, թե որն է նպատակը և իմաստը կյանքի, եթե դու երբեք չես զգացել դրա համը, ավելի լավ է տորթ ուտել, քան խոսել դրա մասին:
Աղբյուր՝ http://pritchi.ru/id_1989
Մի անգամ մի մարդ գնացել էր սրբի մոտ աղոթքելու:Նա գնաց եկեղեցի և տեսավ,որ նկարի մեջ՝ սրբերի կողքին, սատանա էլ է պատկերված: Նա դրեց կես պեսո (թղթադրամ) և ասաց.
-Տալիս
ես
մեկին, տուր և մյուսին,որպեսզի
չվիրավորվի:
Երբ
նա
վերադառնում էր տուն, նրա
դիմաց
հայտվեցին ավազակները և ուզում
էին
թալանել նրան, բայց որտեղից որտեղ հայտնվեց սատանան: Եվ հենց նա վախեցրեց և քշեց ավազակներին: Նրանք
փախան:
Աղբյուր՝ http://pritchi.ru/id_8576
Աղբյուր՝ http://pritchi.ru/id_8576
Իսկական
հավատարմություն
Կատուն դուրս գալով
պատժգամբ՝ հայտարարեց.
-Ես մարդ էակի ամենամոտ
և ամենահավատարիմն եմ: Ես ապրում եմ նրա տանը, ուտում եմ այն, ինչ նա է ուտում, իսկ, երբ նա հիվանդանում է, պառկում եմ նրա կողքին և օգնում բուժվել:
-Հեշտ է լինել հավատարիմ, -մռթմռթաց շունը՝ դուրս գալով տնակից,- երբ քեզ պարզապես շոյում են և թույլ են տալիս ման գալ, որտեղ որ ուզում են և չեն
ստիպում աշխատել:
-Ուրեմն՝ դուրս եկավ, որ ամենհավատարիմը ես եմ,-փնչացրեց առնետը պատժգամբի տակից,-քանի դեռ մարդը ինձ չի
թունավորում տարատեսակ թույներով կամ թակարդներ դնում, ես երբեք նրան չեմ լքի և միշտ կապրեմ նրա տանը:
Օրերից մեկ օր,
մի ծերունի բացեց կյանքի ճշմարտությունը իր
թոռան համար.
- Ամեն մարդ իր կյանքում ունի իր պայքարը,
դա շատ նման է երկու գայլերի պայքարի:
Առաջին գայլը ներկայացնում է չարին՝ նախանձը, խանդը, վիշտը,
եսասիրությունը, ամբիցիաները և սուտը:Երկրորդ գայլը ներկայացնում է բարուն՝ խաղաղությունը,
սերը, հույսը, ճշմարտությունը, բարությունը և հավատարմությունը:
Թոռը, պապիկի խոսքերից մտահոգ, մտածեց և ապա հարցրեց.
- Իսկ որ գայլը կհաղթի վերջում:
Ծերունին ժպտաց և պատասխանեց.
Ամեն բան քո ձեռքերում է Շատ հին ժամանակներում, հնագույն քաղաքներից մեկում ապրում էր մի վարպետ՝ շրջապատված աշակերտներով:
Մի անգամ նրանցից ամենատաղանդավորը մտածեց.«Կա այնպիսի մի հարց, որ մեր Վարպետը չկարողանա պատասխան տալ»:
Նա գնաց ծաղկած մարգագետին, բռնեց ամենագեղեցիկ թիթեռնիկին և թաքցրեց իր ափերի մեջ: Թիթեռը ոտքերով կառչեց աշակերտի ձեռքից` խուտուտ տալով նրան:
Աշակերտը ժպտաց և գնաց վարպետի մոտ և հարցրեց. -Ասեք ինձ, ինչպիսի՞ թիթեռ է իմ ձեռքերում՝ մեռած է, թե՞ ողջ: Նա ամուր բռնել էր թիթեռին փակ ձեռքի ափերով և պատրաստ էր ամեն պահի սեղմել ձեռքերը հանուն իր ճշմարտության:
Վարպետը չնայելով աշակերտի ձեռքերին՝ պատասխանեց.
-Ամեն բան քո ձեռքերում է:
Աղբյուր՝ http://pritchi.ru/id_254
Նա գնաց ծաղկած մարգագետին, բռնեց ամենագեղեցիկ թիթեռնիկին և թաքցրեց իր ափերի մեջ: Թիթեռը ոտքերով կառչեց աշակերտի ձեռքից` խուտուտ տալով նրան:
Աշակերտը ժպտաց և գնաց վարպետի մոտ և հարցրեց. -Ասեք ինձ, ինչպիսի՞ թիթեռ է իմ ձեռքերում՝ մեռած է, թե՞ ողջ: Նա ամուր բռնել էր թիթեռին փակ ձեռքի ափերով և պատրաստ էր ամեն պահի սեղմել ձեռքերը հանուն իր ճշմարտության:
Վարպետը չնայելով աշակերտի ձեռքերին՝ պատասխանեց.
-Ամեն բան քո ձեռքերում է:
Աղբյուր՝ http://pritchi.ru/id_254
Комментариев нет:
Отправить комментарий